Poznaj zakulisowe strategie i sekrety stosowane przez najskuteczniejsze firmy produkcyjne na świecie.
Są to potężne taktyki, które wdrażałem w firmach w wielu branżach… i mogą one działać również dla Ciebie.
Planowanie zdolności produkcyjnych – część 3
Określenie potrzebnej zdolności produkcyjnej w danym horyzoncie czasowym
Aby precyzyjnie określić potrzebne zdolności produkcyjne nie wystarczy znajomość ilości potrzebnego czasu pracy ludzkiej i maszyn. Niezbędne jest również sprecyzowanie kiedy i w jakiej ilości będą one potrzebne, aby zrealizować plan sprzedaży.
Dane na temat ilościowego zapotrzebowania na czynniki produkcji jest łatwo dostępne w postaci normatyw czasowych wynikających z technologii produkcji oraz informacji o wielkości zamówienia.
Czas potrzebny na zrealizowanie zamówienia można łatwo obliczyć mnożąc marszrutę na 1 szt. danego wyrobu gotowego przez ilość zamówionych towarów. Oczywiście należy tutaj również uwzględnić straty czasowe wynikające z przezbrojenia maszyny czy wyprodukowania pewnego odsetka wadliwych detali.
Trudniejszym zadaniem jest rozłożenia wszystkich zleceń produkcyjnych w czasie i co się z tym wiąże również zapotrzebowania na czynniki produkcji.
Planowanie wstecz i w przód
W praktyce gospodarczej możemy się spotkać z dwoma podstawowymi metodami planowania produkcji: wstecz i w przód.
Jeżeli chodzi o planowanie wstecz to punktem bazowym jest tutaj termin realizacji zlecenia produkcyjnego. Począwszy od niego przesuwamy się do wcześniejszych operacji (z uwzględnieniem marszrut technologicznych) aż do pełnego zaplanowania zlecenia produkcyjnego. W tym typie planowania produkcji, data rozpoczęcie operacji jest jednocześnie najpóźniejszą datą zakończenia operacji bezpośrednio ją poprzedzającą.
Planowanie w przód odbywa się w przeciwnym kierunku. Jako bazę jest tutaj termin rozpoczęcia pierwszej operacji. Następnie planuje się wszystkie kolejne operacje danego zlecenia z uwzględnieniem marszrut technologicznych aż do ostatniej operacji. W tym przypadku data zakończenia operacji jest jednocześnie najwcześniejszą datą rozpoczęcie operacji kolejnej.
Planowanie z uwzględnieniem obciążenia zasobów i bez uwzględniania obciążenia zasobów
Do planowania od strony obciążenia zasobów można podejścia dwa sposoby: z uwzględnieniem obciążenia zasobów i bez uwzględnienia obciążenia zasobów.
W przypadku braku uwzględnienia obciążenia zasobów, plany produkcyjne budowane są tak jakby w firmie nie istniały ograniczenia. Zdolność produkcyjna maszyn w tym przypadku jest nieograniczona.
Z kolei podejście uwzględniające obciążenie maszyn wymusza planowanie produkcji jedynie do maksymalnej istniejącej zdolności produkcyjnej danej maszyny w danym momencie w czasie. Gdy zdolność ta jest przekraczana planista musi tak rozłożyć produkcję w czasie, na danej maszynie, aby fizycznie produkcja mogła zostać zrealizowana. W tego typu planowaniu i harmonogramowaniu, kluczową kwestię odgrywają priorytety czyli pilność poszczególnych operacji produkcyjnych ze względu na obrany przez firmę cel.
W zależności od konkretnej sytuacji planista wybiera metodę planowania wstecz lub w przód. Jeżeli zamówień jest na tyle, że kluczowe zasoby są maksymalnie obciążone to zazwyczaj najbardziej optymalną metodą jest planowanie w przód. Przy planowaniu wstecz dochodziłoby do sytuacji, że pomimo istnienia wielu zamówień maszyny po prostu nie pracują bo czekają na dzień startu zlecenia produkcyjnego. Planista stosując w tym wypadku planowanie w przód poziomuje produkcję i rozkłada operacje w czasie, aby jak najszybciej zrealizować zlecenia produkcyjne przy ograniczonych możliwościach produkcyjnych firmy.
Dość ciekawym rozwiązaniem jest połączenie planowania wstecz wraz z metodą nieskończonych możliwości produkcyjnych. Planista po wykonaniu wstępnego planu widzi, w których miejscach jest problem i zasoby są przeciążone jeśli chcemy zachować potwierdzony termin realizacji. Dzięki temu planista produkcji wie, którym obszarem powinien się zająć, aby odpowiednio zbilansować zasoby i stworzyć realny do wykonania plan produkcji.
Wnioski
Analiza CRP zmienia całkowicie podejście do planowania. Pozwala odpowiedzieć na pytanie czy dysponujemy odpowiednimi zdolnościami produkcyjnymi do zrealizowania wszystkich przyjętych czy też planowanych zamówień sprzedażowych. Jest to niezmiernie istotna informacja, która tak naprawdę zaczyna bardziej szczegółową analizę. Ta szczegółowa analiza dotyczy poziomowania produkcji w czasie i generowania nowych pomysłów, aby usprawnić proces produkcyjny i uwolnić dodatkowe nieodkryte zasoby w firmie. Dzięki takiej analizie firma może również podjąć decyzje o zwiększeniu inwestycji w kluczowe zasoby, aby zwiększyć zdolność produkcyjną.
Kluczową kwestią jest takie rozłożenie zleceń produkcyjnych w czasie, aby z jednej strony w jak najbardziej optymalny sposób wykorzystać dysponowane zasoby, a z drugiej, zagwarantować realizację zamówień w wymaganym przez klienta terminie. Należy również mieć na uwadze, że CRP dotyczy średnio- i krótkoterminowego horyzontu czasowego.
ROBERT KAJZER
Pomaga firmom produkcyjnym podwoić produkcję i drastycznie zwiększyć zyski poprzez wdrożenie nowatorskich technik i metod planowania produkcji i optymalizacji procesów biznesowych.
Autor książki “Planowanie produkcji w praktyce” .
Potrzebujesz pomocy? Napisz tutaj.
Krótko o mnie
Twórca Systemu do Planowania Produkcji, autor książki Planowanie produkcji w praktyce i konsultant specjalizujący się w planowaniu produkcji i optymalizacji procesów biznesowych.
Kontakt do mnie
© 2021 Robert Kajzer