Poznaj zakulisowe strategie i sekrety stosowane przez najskuteczniejsze firmy produkcyjne na świecie.
Są to potężne taktyki, które wdrażałem w firmach w wielu branżach… i mogą one działać również dla Ciebie.
Jak skutecznie harmonogramować produkcję?
Kluczowym zadaniem każdego planisty produkcji jest sporządzenie optymalnego harmonogramu produkcji. Dzięki temu prace produkcyjne mogą być zorganizowane w sposób optymalny i przynoszący największą korzyść właścicielom firmy produkcyjnej.
Czym tak naprawdę jest harmonogramowanie?
Harmonogramowanie produkcji to takie rozłożenie wszystkich operacji w czasie, które zapewni optymalne wykorzystanie zasobów i pozwoli zrealizować wszystkie zamówienia w wyznaczonym wcześniej terminie.
Kluczem są wiarygodne, rzetelne i aktualne informacje
Aby móc w ogóle ułożyć harmonogram produkcji, planista musi opierać się na rzetelnych i wiarygodnych danych. Im dane bardziej precyzyjne i odpowiadające rzeczywistości, tym harmonogramy produkcji będą skuteczniejsze.
Zakres informacji, z których korzysta planista jest dość szeroki. Musi on przede wszystkim znać:
- terminy realizacji zleceń sprzedaży,
- technologie wraz z BOM-ami i marszrutami wykonania,
- dostępność zasobów na poszczególnych operacjach (takich jak narzędzia, maszyny, siła robocza czy surowce),
- aktualny etap realizacji konkretnego zlecenia produkcyjnego,
- terminy dostaw surowców,
- priorytety wykonania poszczególnych zleceń produkcyjnych,
- aktualne problemy i błędy produkcyjne uniemożliwiające wykonanie danej operacji.
Należy pamiętać, że harmonogramowanie zleceń odbywa się dla ściśle przyjętego horyzontu czasowego. W zależności od potrzeb, harmonogramowanie może obejmować jeden dzień, jak również tydzień czy miesiąc.
Jak w praktyce wygląda harmonogramowanie?
Kluczowym w harmonogramowaniu produkcji jest określenie reguł priorytetyzacji, według których kolejkowane są zlecenie produkcyjne i co się z tym wiąże poszczególne operacje produkcyjne. To, według jakiego algorytmu operacje są kolejkowane to dość indywidualna sprawa. Wszystko jest kwestią potrzeb danej firmy produkcyjnej i jej strategii działania, a także przyjętego horyzontu czasowego, którym objęty jest harmonogram produkcji.
Nie można zapominać o kluczowej kwestii jaką jest dostępność zasobów produkcyjnych i co się z tym wiąże, maksymalnej dostępnej mocy produkcyjnej, czyli maksymalnej możliwej do wyprodukowania ilości wyrobów w danej jednostce czasu.
Etapy tworzenia harmonogramu
Z reguły harmonogram produkcyjny tworzy się dwuetapowo. Pierwszy etap to harmonogramowanie zgodnie z przyjętą regułą priorytetu. W tym momencie nie uwzględnia się dostępności zasobów. Tworzony jest „zgrubny” harmonogram o bardzo dużym stopniu ogólności. Na pierwszy rzut oka może się to wydawać zbędne. W praktyce jednak taki harmonogram niesie ze sobą wiele przydatnych informacji.
Dopiero po sporządzeniu takiego ogólnego harmonogramu, w drugim etapie harmonogramowania tworzony jest szczegółowy harmonogram, który już uwzględnia dostępność zasobów.
Porównując te dwa harmonogramy czarno na białym widać, które zlecenia o wysokim priorytecie ważności wykonania niejako „spadają w dół” ze względu na braki zasobów, spowodowane chociażby poprzez opóźnione dostawy surowców, absencje wykwalifikowanych pracowników czy awarie wyspecjalizowanych maszyn i narzędzi produkcyjnych.
To bardzo ważna informacja, na którą planista musi niezwłocznie zareagować i podjąć pewne określone działania korygujące i informujące.
Reguły priorytetyzacji
Reguł ustalania priorytetów realizacji zleceń produkcyjnych (czy wręcz poszczególnych operacji produkcyjnych) jest bardzo wiele. Poza podstawowymi regułami najczęściej stosowanymi nic nie stoi na przeszkodzie, aby w danej firmie tworzone były zupełnie nowe reguły, specjalnie dostosowane pod kątem odrębnej specyfiki funkcjonowania firmy, jej klientów czy procesu produkcyjnego.
Najpopularniejszymi regułami ustalania priorytetów są:
- FIFO – (First in First out)- pierwsze przyjęte zlecenie jest realizowane w pierwszej kolejności.
- LIFO – (Last in First out)- ostatnie przyjęte zlecenie jest realizowane w pierwszej kolejności.
- LPT – (Longest processing time)- w pierwszej kolejności wykonywane są zlecenia o najdłuższym czasie wykonania.
- SPT – (Shortest processing time)- w pierwszej kolejności wykonywane są zlecenia o najkrótszym czasie wykonania.
W praktyce jednak spotyka się również inne rozwiązania. Do ciekawszych reguł ustalania priorytetów prac produkcyjnych można zaliczyć m.in.:
- wielkość kary za niedotrzymanie terminu dostawy- im większa kara, tym zlecenie charakteryzuje się wyższym priorytetem wykonania,
- LWR- (Least Work Remaining)- zlecenia o najkrótszym czasie pozostałym do zakończenia zlecenia są wykonywane w pierwszej kolejności.
- MWR- (Most Work Remaining)- zlecenia o najdłuższym czasie pozostałym do zakończenia zlecenia są wykonywane w pierwszej kolejności.
Wszystko skupia się jednak na jednym nadrzędnym celu. Wyprodukowaniu wyrobów gotowych w jak najkrótszym czasie i dostarczenie ich do klienta w wymaganym przez niego terminie.
ROBERT KAJZER
Pomaga firmom produkcyjnym podwoić produkcję i drastycznie zwiększyć zyski poprzez wdrożenie nowatorskich technik i metod planowania produkcji i optymalizacji procesów biznesowych.
Autor książki “Planowanie produkcji w praktyce” .
Potrzebujesz pomocy? Napisz tutaj.
Krótko o mnie
Twórca Systemu do Planowania Produkcji, autor książki Planowanie produkcji w praktyce i konsultant specjalizujący się w planowaniu produkcji i optymalizacji procesów biznesowych.
Kontakt do mnie
© 2021 Robert Kajzer